interventieteam voor kwetsbare inwoners

interventieteam voor kwetsbare inwoners

interventieteam voor kwetsbare inwoners.

Sommige casussen zijn te groot of te complex voor één hulpverlener of een enkele zorgorganisatie. Bijvoorbeeld in situaties waar mensen in een extreem vervuild huis leven. In de Bilt zijn ze daarom begonnen met ‘de nieuwe uitvoeringspraktijk’ onder regie van een interventieteam voor kwetsbare inwoners. En hier zijn we erg enthousiast over.

Tineke Meijers is ambulant begeleider bij ZIJN. en vertelt:

Sandra* kwam op een bijzondere manier in contact met zorg. Ze woonde in een zwaar vervuild appartement. Op een gegeven moment ontstond er een klein brandje. Omdat het appartement zo vol stond, kostte het de brandweer grote moeite om bij de brandhaard te komen.

het interventieteam werd ingeschakeld.

Na het blussen van de brand, werd de brandweer zich ervan bewust hoe ernstig vervuild het huis was. De conclusie werd al snel getrokken: Sandra moest acuut het appartement uit. Er lag een enorme verzameling spullen en er leefden ratten- en muizenkolonies. Het interventieteam werd hierbij betrokken en zij gingen meteen aan de slag.

Het interventieteam regelde samen met de woningstichting een noodwoning. Daarnaast was er per direct iemand nodig die Sandra verder kon helpen. Want naast de nieuwe huissleutel in haar zak, een geleende slaapzak en een luchtbed, had ze helemaal niets meer. Vanaf dat moment kwam ik in beeld.

bijzonder ontbijt.

Op het gemeentehuis maakte ik kennis met Rolf van het interventieteam en Sandra zelf. We hadden om 11:00 uur afgesproken, maar dit was voor Sandra veel te vroeg. Haar dag- en nachtritme was helemaal omgedraaid en om elf uur had ze nog niet ontbeten. Rolf loste dit prachtig op door een dienblad vol ontbijt mee te nemen.

Tijdens dit bijzondere ontbijt werd mijn opdracht duidelijk. Het oude huis moest helemaal leeggehaald worden, zodat het weer bewoonbaar werd. Daarnaast moest Sandra haar tijdelijke woonplek inrichten.

wat vind jij belangrijk?

Mijn relatie met Sandra begon met de vraag: wat vind jij belangrijk en moet volgens jou als eerst? Dit was voor Sandra direct duidelijk: haar nieuwe huis moest leefbaar worden. We kregen van het sociaal team de tip onze zoektocht te beginnen bij Loods 13 van het Leger des Heils. Hier mochten we uitgebreid winkelen voor een prijs die Sandra kon missen. Er werd goed meegedacht en ook voor de logistiek werd gezorgd. Zo kwam er een echt bed, in plaats van de stapel matrassen waar Sandra eerst op sliep.

vertrouwen.

Met meubels alleen was de tijdelijke woning nog niet af. Sandra en ik hebben uren door de Karwei en op de meubelboulevard gelopen. Op zoek naar gordijnen, kleedjes en andere ‘gezellige’ dingen. In deze tijd konden Sandra en ik bouwen aan een vertrouwensrelatie. Ze had al vijftien jaar niemand meer over de vloer gehad. Ik werd de eerste die bij haar achter de voordeur mocht kijken.

“Ze had al vijftien jaar niemand meer over de vloer gehad. Ik werd de eerste die bij haar achter de voordeur mocht kijken.”

Vertrouwen was essentieel voor de vervolgstap, namelijk het oude huis leeghalen. Een schoonmaakploeg was al rigoureus door het appartement heen gegaan en had alles wat aangetast was door ongedierte weggegooid. Ook vele spullen die Sandra had willen bewaren. Dit kostte haar veel stress en heeft haar ook veel verdriet gedaan.

Opruimen bezorgde Sandra ook veel stress. In het begin heb ik haar geholpen. Na een tijdje kon Sandra het met de hulp van een vriend verder zelf oplossen. Ze heeft een garagebox gehuurd en samen hebben zij alle spullen uit het oude appartement gehaald.

Tegelijk zag ik ook allerlei spullen meeverhuizen naar haar nieuwe huis. Mijn opdracht zat erop, maar hoe konden we voorkomen dat het opnieuw gebeurde? Na overleg met het interventieteam koppelden we Sandra aan een specialist van het FACT-team, gespecialiseerd in bemoeizorg met een korte lijn richting behandeling.

los op of schaal op.

Het motto van de Nieuwe Uitvoeringspraktijk is ‘los op of schaal op’. Lukt iets niet, dan wordt er opgeschaald. Dit vraagt veel transparantie en levert tegelijk veel op, want je hoeft het niet alleen te doen. Er is een team dat klaarstaat om mee te sparren, je aan te moedigen en indien nodig andere hulp in te schakelen.

Het team van de Nieuwe Uitvoeringspraktijk hield het overzicht en schakelde met andere instanties. Zo kon ik mij focussen op mijn rol om het vertrouwen van Sandra te winnen en haar te helpen belangrijke hulp te ontvangen. Door hun werk kon ik bij mijn rol blijven, hielden zij het overzicht en woont Sandra nu in een menswaardige woning.

samen verder groeien.

Na deze positieve samenwerking ben ik gevraagd om met twee collega’s van ZIJN. aan te schuiven bij een projectgroep. Samen met deze groep word ik getraind en toegerust voor een vernieuwde aanpak bij soortgelijke casussen. Binnen dit project werken ervaringsdeskundigen en professionals vanuit verschillende expertises samen binnen de gemeente. Want soms kan je het niet alleen. Gelukkig maken we samen werk van zorg.

*In verband met privacy is dit niet haar echte naam en is er gebruik gemaakt van stockfoto’s (bron: Wikimedia Commons).

bekijk ook

  • verhaal.
  • Als ik weer bij papa en mama ga wonen…
  • verhaal.
  • Begrip opent deuren, onbegrip doet ze dicht
  • Rivelino Rigters
  • verhaal.
  • in het vliegtuig na jaren pleinvrees.